Bad Girl 40 Part 2

No to jestem!
Cieszy mnie ilość komentarzy. Nie spodziewałam się takiej liczby. Mam nadzieję, że tym razem będzie tak samo ;) Wiem, że czekaliście niecierpliwie na tę notkę, ale mam nadzieję, że było warto. Chyba nie mam co tutaj więcej napisać. Dziękuje, że czytacie i komentujecie. To dla mnie dużo znaczy. Zapraszam do czytania i komentowania ;)

*************************************************************

Miałem nadzieję, że nikt nie otworzy, ale tak się nie stało. Drzwi się otworzyły, a w nich stała młoda dziewczyna. Bardzo młoda. Zaniemówiłem na chwile.

- To z Tobą mam się dzisiaj spotkać? - zapytała.

- T-tak.

- Wejdź – wpuściła mnie do środka. Nie pewnie wszedłem. Stałem w holu – Siadaj sobie.

- Postoję. Ile ty masz w ogóle lat? - spojrzała się na mnie z zaskoczeniem.

- Niedługo skończę 18 – zaniemówiłem. Nagle dostałem jakiegoś olśnienia i wszystko zaczęło układać się w jedną całość.

- Jesteś niepełnoletnia.

- Tak i co z tego?

- Posłuchaj mnie ..

- Nie! To ty mnie posłuchaj. Wiem po co tutaj przyszedłeś, ale nie prześpię się z tobą.

- To dobrze się składa bo ja też tego nie chcę.

- Więc po co przyjechałeś?

- Mój ojciec Mi kazał.

- Kazał? Jesteś dorosły.

- To jest dość skomplikowane, ale nie mogę teraz wyjść. Może mnie śledzić.

- Więc mamy czas na rozmowę – usiedliśmy na kanapie.

- Jak masz na imię?

- Alice.

- Ładnie – nie wiedziałem jak zacząć. Cieszyłem się jednak, że Ona myślała tak jak ja. I nie musiałem tego robić – Słuchaj … nie wiem od czego zacząć …. przyjechałem tutaj bo Joseph mi kazał. Wydaje Ci się to głupie, ale nie dla mnie. Mam dziewczynę i za nic bym jej nie zdradził. Ciesze się, że myślisz tak jak ja.

- W takim razie po co przyjechałeś skoro wiedziałeś, że tego nie zrobisz?

- On groził, że coś jej zrobi jeżeli tego nie zrobię. Wolałem przyjechać i miałem nadzieję, że się z tobą dogadam.

- Dobrze trafiłeś.

- Tak, ale i tak bym tego nie zrobił … jesteś nieletnia, a ja nie jestem jakimś zboczeńcem. Wiem już czemu mu tak na tym zależało.

- Chcesz o tym pogadać?

- Chyba tak … dziewczynie nie mogę o tym wszystkim powiedzieć. Nawet nie wie, że tutaj jestem i mam nadzieję, że się nie dowie.

- Ja nic nie powiem. Zrobię coś do picia – poszła do kuchni. Poczułem niesamowitą ulgę. Byłem jedynie winny, że ją okłamałem, ale nie zdrady. Nie wiem, czy kiedykolwiek jej o tym powiem. Alice wróciła z dwiema herbatami – Możesz zaczynać – wziąłem głęboki wdech.

- Pewnie wiesz, że twój ojciec z moim ukartowali to spotkanie. Podobno jesteś …

- Lesbijką?

- Tak ..

- Nie jestem. Powiedziałam tak tylko, żeby Go wkurzyć, ale On myśli, że to prawda, dlatego wymyślił to spotkanie.

- Szkoda, że mu nie powiedziałaś. Nie było by tej sprawy.

- Jesteś pewien? Wtedy kazałby Ci się spotkać z inną i zapewne na rozmowie, by się nie skończyło.

- Nie zdradziłbym swojej dziewczyny.

- Skoro tak mówisz.

- To, że tutaj przyjechałem nie świadczy, że miałem zamiar się z tobą przespać. Nie każdy facet korzysta z okazji.

- Więc dziewczyna ma szczęście.

- Nie jestem taki pewien. Gdy Joseph się dowie, że do niczego nie doszło … może coś jej zrobić.

- A kto mu niby powie?

- Dziękuje …. nie chcę jej stracić … jest dla mnie wszystkim – rozmawialiśmy do 19:30. Ona opowiedziała mi o swoim życiu, a ja jej o swoim. Powiedziałem czego ode mnie chce Joseph i w ogóle. Zrozumiałem, że mu nie chodziło o kasę, tylko, żebym poszedł siedzieć za spanie z nieletnią. A jej ojciec pewnie tak na to nie patrzył. Chciał mnie całkowicie zniszczyć. Zanim wyszedłem, rozejrzałem się, czy nikogo nie ma. Wsiadłem do samochodu i pojechałem do hotelu. Podszedłem do recepcji – Dobry wieczór.

- Dobry wieczór – odpowiedziała miło recepcjonistka – Chcę Pan wynająć pokój?

- Tak, a dokładniej apartament.

- Już sprawdzam, czy są wolne miejsca – wyszukała w komputerze – Ma Pan szczęście. Został ostatni.

- Rezerwuje.

- Już zapisuje. Czy życzy Pan sobie coś jeszcze?

- Tak. Mogę prosić o kartkę i długopis?

- Proszę – podała mi. Zapisałem wszystko co chciałem, żeby się znajdowało w pokoju i jej oddałem.

- Proszę, żeby wszystko było gotowe na 20:30.

- Oczywiście.

- Dokładnie tak jak to opisałem.

- Jak Pan sobie życzy – uśmiechnęła się. Podziękowałem i wróciłem do samochodu. Była za dziesięć 20. Podjechałem pod dom Rose i wysłałem jej sms-a: ''Czekam''.

Dostałam sms-a od Michaela, że już na mnie czeka. Przejrzałam się jeszcze raz w lustrze, wzięłam głęboki wdech i zeszłam na dół. Weszłam jeszcze do kuchni i powiedziałam mamie, że nie wrócę na noc. Miałam motylki w brzuchu na myśl co się dzisiaj będzie działo. Wyszłam z domu. Mike czekał przy samochodzie. Uśmiechnął się, gdy mnie zobaczył i otworzył mi drzwi. Miał na sobie czarny garnitur i białą koszulę, która była rozpięta przy kołnierzyku. Wyglądał bosko. Podeszłam do niego.

- Pięknie wyglądasz – pocałował mnie.

- Dziękuje .. Ty też.

- Jedziemy?

- Tak – wsiadłam. Zamknął za mną drzwi i wsiadł na miejsce kierowcy. Jechaliśmy jakiś czas.

- Czemu milczysz? - zapytał.

- Bo myślę co przygotowałeś – uśmiechnął się.

- Coś wyjątkowego. Będziesz zachwycona – uniósł moją dłoń i pocałował ją – Najpierw jedziemy na kolację.

- Ale chyba lekko strawną.

- Oczywiście – przez resztę drogi trzymał mnie za dłoń. Zatrzymaliśmy się przed tą samą restauracją co mieliśmy nieudaną randkę. Zaśmiałam się na samo wspomnienie – Co Cię tak bawi? - otworzył mi drzwi i wysiadłam.

- Nie pamiętasz?

- Pamiętam – uśmiechnął się – Chodźmy do środka – przepuścił mnie w drzwiach. Zajęliśmy stolik jak najdalej od okien. Podszedł kelner.

- Co Państwo zamawiają?

- Może na początek wino? - zapytał się mnie Michael.

- Tak.

- Białe … prawda kochanie? - obydwoje się na mnie patrzyli w oczekiwaniu.

- Bardzo dobrze mnie znasz – odparłam. Mike się uśmiechnął, a ten kelner ciągle się na mnie gapił. Nie wiedziałam o co mu chodzi. Mike patrzył w menu, ale po chwili spojrzał się na niego i znacząco odchrząknął. Kelner się zmieszał, a Michael patrzył się na niego wściekle.

- A tak. Bardzo przepraszam. Zamyśliłem się.

- Ciekawa na co – powiedział Mike pod nosem.

- Skarbie – zwróciłam się do niego. Jeszcze by tego brakowało, żeby pobił kelnera. Spojrzał się na mnie.

- Jeszcze raz bardzo przepraszam.

- Już dobrze – przejęłam inicjatywę – Więc poprosimy białe wino i … - przejrzałam szybko menu – Piersi z kurczaka z warzywami. Może być, Mike?

- Tak.

- A na deser? - zapytał kelner.

- Deser niepotrzebny. I tak tej nocy będzie dużo słodyczy – Mike się uśmiechnął. Kelner spalił buraka, a ja się zaśmiałam. Odszedł speszony.

- Jesteś niemożliwy – powiedziałam przez śmiech.

- No co? Mi deser nie potrzebny jeżeli mam Ciebie.

- Więc gdzie na deser jedziemy?

- Do hotelu.

- Mmmm, a co planujesz?

- Zobaczysz – zanim przynieśli naszą kolację, mogliśmy porozmawiać – Od teraz wszystko wraca do normy .. tak jak było.

- Jesteś pewien?

- Tak … wszystkie sprawy mam już załatwione. Teraz mogę się skupić wyłącznie na Tobie i naszym związku.

- A płyta?

- Nagrywanie płyty mi w tym nie przeszkadza.

- Ale nie chce, żebyś zaniedbał pracę dla mnie.

- Nie zaniedbam … nie martw się. Umiem pogodzić te dwie rzeczy.

- To dobrze.

- Państwa zamówienie – kelner postawił przed nami talerze i nalał do kieliszków wina – Smacznego – podziękowaliśmy i odszedł. Mike nadal patrzył się na niego podejrzliwie.

- Misiu? - spojrzał się na mnie – Chcesz Go zabić spojrzeniem?

- Nie podobało mi się jak na Ciebie patrzył.

- Też tego nie lubię.

- Myślałem, że kobiety lubią, gdy facet na nie leci – zaśmiał się, ale ja byłam poważna.

- Od pewnego czasu tego nie lubię – zrobił poważną minę.

- Jezu .. przepraszam … zapomniałem. Głupek ze mnie.

- Nic się nie stało – wymusiłam się na uśmiech. Uniosłam kieliszek – Toast … - zrobił to samo.

- Za nas i wspólną przyszłość – powiedział. Stuknęliśmy się kieliszkami i wzięliśmy łyk wina. Zaczęliśmy jeść – Smakuje Ci?

- Tak .. jest pyszne.

- To prawda, ale znam kogoś bardziej pysznego – teraz byłam pewna, że wraca tamten Mike.

- Tylko nie drzyj mi sukienki, dobra? To moja ulubiona.

- Postaram się – zaśmiał się – I tylko raz mi się zdarzyło.

- No właśnie i raz wystarczy.

- Przy tobie budzi się we mnie bestia.

- Zauważyłam – nachylił się nade mną i pocałował. Skończyliśmy jeść. Spojrzał na zegarek.

- Na nas już czas – powiedział i wstał. Podszedł do mnie i podał mi dłoń. Jechaliśmy do bardzo dobrze znanego mi hotelu. Wyciągnął telefon z kieszeni.

- Co robisz?

- Wyłączam Go. Dzisiaj nikt nam nie będzie przeszkadzał - zrobiłam to samo ze swoim. Weszliśmy do hotelu. Mike poszedł po klucz i wsiedliśmy do windy. Wiedziałam co się za chwilę stanie i nie powinnam być zaskoczona, ale pomimo to, czułam nadal mrowienie w brzuchu i ręce mi drżały. Stanęliśmy przed drzwiami – Zamknij oczy – poprosił. Zrobiłam to. Przeszedł mnie dreszcz, gdy poczułam jego oddech na mojej szyi. Położył dłonie na moich biodrach i usłyszałam, że drzwi się otworzyły. Poprowadził mnie do środka. Pocałował mnie w szyję – Możesz otworzyć – myślałam, że śnię. W całym pokoju paliły się świecie i tylko One oświetlały pokój. Na aksamitnej białej pościeli leżały płatki czerwonych róż. Droga do łazienki była też nimi wyścielona, a w tle grała romantyczna muzyka. Było bardzo romantycznie. Odwróciłam się w jego stronę. Uśmiechał się do mnie – Dobrze się spisałem?

- Nie miałam pojęcia, że jesteś takim romantykiem.

- To jeszcze nic. Chodź – wziął mnie za rękę i zaprowadził do łazienki po tych płatkach róż. Zasłoniłam dłonią usta z wrażenia. W łazience też były zapalone świece, a w wannie pełnej wody pływały płatki takich samych róż jakie były na łóżku. Chciało mi się płakać ze szczęścia. Właśnie tak chciałam, żeby wyglądał mój pierwszy raz z mężczyzną, którego kocham ponad życie i który czuje do mnie to samo – Masz ochotę na kąpiel?

- Ale z Tobą.

- Nie widzę innej opcji – zaśmiał się. Najpierw rozebrał mnie, potem siebie. Wziął mnie na ręce i wszedł razem ze mną do wanny. Oparłam się plecami o jego tors. Odgarnął moje włosy na drugi bok i zaczął składać pocałunki na mojej szyi.

- Jeżeli to ma być gra wstępna, to lepiej zwolnij tempo bo przerodzi się w coś innego.

- Mam wszystko pod kontrolą.

- Nie bądź tego taki pewien – jego dłonie dotknęły mojej talii i nie przestawał całować mojej szyi – Jesteś okropny.

- Tak? - coś ciężko było mu mówić. Odwróciłam głowę, żeby na niego spojrzeć.

- Mike? - zamknął oczy – Co Ci jest – całym ciałem się do niego odwróciłam.

- Nie .. nic.

- Przecież widzę.

- Zrobiło mi się duszno … pewnie przez tą parę, ale już dobrze.

- Na pewno?

- Tak – jeszcze brakowało, żeby zemdlał w wannie.

- Wyjdźmy już stąd – wyszłam pierwsza i otuliłam się szlafrokiem. Stanął przede mną i podałam mu szlafrok.

- Przepraszam, że zepsułem atmosferę.

- Wcale, że nie.

- Ale już dobrze się czuję – objął mnie w pasie – Nic nie zepsuje naszego wieczoru – wziął mnie na ręce i zaniósł do łóżka. Położył mnie na tej aksamitnej pościeli i obserwował.

- Będziesz na mnie patrzył?

- Mógłbym godzinami, ale mam inne plany co do Ciebie.

- Hmm .. ciekawa jakie – położył się obok mnie i nachylił się nade mną.

- Muszę odkupić swoje winy – pocałował mnie i wsunął dłoń pod mój szlafrok. Jego dłoń była taka ciepła i delikatna – Widzisz … dzisiaj byłem grzeczny i oszczędziłem twoją sukienkę.

- Masz szczęście – ponownie zamknął moje usta swoimi i zaczął rozsuwać mój szlafrok, a ja jego.

- Szaleję za twoim ciałem – wymruczał.

- To na co czekasz? - byłam bardzo podniecona i już nie mogłam dłużej czekać. Był nade mną i patrzył mi w oczy. Czułam ciepło jego ciała. Jego oczy iskrzyły

- Kocham Cię do szaleństwa. Nawet nie masz pojęcia jak bardzo – zrobił to. Był jak zawsze bardzo delikatny i czuły. Tak bardzo mi tego brakowało, a On sprawiał, że czułam się fantastycznie i wyjątkowo. Nie spieszył się i cieszyłam się z tego powodu. Pod koniec, wpięłam paznokcie w jego plecy. Syknął z bólu. Spojrzał się na mnie ze zdziwieniem i uśmiechem. Opadł obok mnie i ciężko oddychał. Położyłam głowę na jego torsie. Czułam przyspieszone bicie jego serca.

- Tym razem się spisałeś.

- Jak to tym razem?

- Żartuje, głuptasie. Zawsze jest idealnie, ale dzisiaj przeszedłeś samego siebie.

- Mówiłem, że głodne misie są niebezpieczne – zaśmiałam się – Coś mi się przypomniało – wstał i podszedł do stolika, na którym stał szampan. Zabrał Go i dwa kieliszki. Zdziwiłam się, że tak po prostu wstał bez żadnego ubrania. Lustrowałam Go wzrokiem i uśmiechałam się łobuzersko. Szedł już w stronę łóżka – Co się tak uśmiechasz?

- Bo miło jest patrzeć na Ciebie jak Cię Bóg stworzył – stanął na chwile i spojrzał w dół. Zobaczyłam na jego twarzy rumieńce. Chyba dopiero zdał sobie sprawę, że jest goły.

- Yyy … bo … - zaśmiałam się głośno.

- Misiu, jesteś słodki, gdy się rumienisz – usiadł na łóżku i nalał nam szampana. Dał mi kieliszek i się położył.

- Przepraszam, że musiałaś mnie takiego oglądać.

- Co proszę?

- Moja skóra staje się inna … będę obrzydliwy … już mam coraz więcej białych plam.

- Nie mów tak .. nigdy nie będziesz obrzydliwy. Już Ci mówiłam, że dla mnie nie ma znaczenia jak będzie wyglądał .. to nie zmieni moich uczuć.

- Nie wierzę, że Ci to nie będzie przeszkadzało .. jeżeli nawet mi już przeszkadza.

- Nawet, gdybyś był zielony, to i tak bym Cię kochała i nie zostawiła – nie był przekonany co do mich słów. Dlatego pocałowałam Go w brzuch. Tam gdzie miał białe place – Nigdy Cię nie zostawię z tego powodu.

- A z jakiego?

- Zdrady … nie wybaczę tego.

- Tak jak ja, ale nie mówmy o tym.

- Ok – odłożyliśmy kieliszki i się do niego przytuliłam. Po paru minutach milczenia, usłyszałam:

Dzisiejsza noc nie będzie ciemna

Ukochana, nasza miłość ją rozświetli

Po prostu zaufaj mojemu sercu

A spotkamy się w raju

Dziewczyno, jesteś dla mnie każdym cudem tego świata

Skarbem, którego nie skradnie mi czas

Więc posłuchaj mojego serca

Połóż się blisko mnie

Pozwól, bym wypełnił Cię swoimi marzeniami

Sprawię, że poczujesz się wspaniale

Kochanie, przez wszystkie lata

Będę Cie kochał z każdym dniem coraz bardziej

Przysięgam Ci dzisiejszej nocy,

Że zawsze będziesz kobietą mojego życia

Zanurz się w mojej czułości

Uczyńmy tę noc niezapomnianą

Dziewczyno, potrzebuję twoich słodkich pieszczot

Wyjdźmy naprzeciw fantazji

Dwa serca bijące rytmem podniecenia

Chodź do mnie, dziewczyno

Będę Cię ogrzewał

Wśród nocy cieni

Pozwól, bym dotknął Cię moją miłością

Sprawię, że poczujesz się wspaniale

Kochanie, przez te wszystkie lata

Nawet, gdy będziemy starzy i siwi

Będę kochał Cię z każdym dniem coraz bardziej

Bo zawsze będziesz kobietą mojego życia

Zostań ze mną

Chcę, żebyś ze mną została

Potrzebuję Cię u swego boku

Nie idź nigdzie

- Już drugi raz zaśpiewałeś dla mnie tego samego dnia – spojrzałam się na niego.

- Cóż … nie potrafię się powstrzymać.

- Mi to nie przeszkadza … a pamiętasz, że mamy niedokończoną jedną sprawę?

- Tak? A jaką?

- Twój braciszek w czymś mam przeszkodził.

- A tak .. coś mi świta – podrapał się po brodzie, udając, że myśli – I co w związku z tym?

- Uczyńmy tę noc niezapomnianą – na jego twarz wkradł się łobuzerski uśmiech. Usiadłam na jego podbrzuszu okrakiem. Jego dłonie powędrowały na moje biodra, ale zsunęłam je. Zmarszczył brwi – Proszę się nie wtrącać do moich poczynań – zamruczał.

- Ale ja chcę Cię dotykać. Chyba mi wolno.

- Wolno, ale nie teraz – podgryzłam płatek jego ucha. Złożyłam kilka pocałunków na jego szyi i torsie.

- Błagam Cię .. przestań mnie tak torturować.

- Mówiłam, że kara będzie. Realizuje swój plan.

- Dlaczego taka okrutna?

- Bo sobie zasłużyłeś i już nigdy nie przyjdzie Ci do głowy, żeby tak się zachowywać.

- Ale ja Cię muszę dotknąć.

- A co mnie to obchodzi? Gdy ja chciałam, to mi odmówiłeś, więc przekonasz się na własnej skórze jak to jest.

- Jesteś okropna – wzięłam łyk szampana, ale kilka kropel poleciało na jego klatkę piersiową.

- Ups – najnormalniej w świecie je zlizałam. Przy okazji, doprowadzając Mike'a do szaleństwa – Jesteś bardzo smakowity.

- Mój kotek zamienia się w kocice i ja tego nie wytrzymam.

- W takim razie .. może lepiej przerwę?

- Nie waż się – zaśmiałam się figlarnie. Położyłam jego ręce nad głowę – I niech się Pan teraz nie waży ruszać.

- Mmmm, a co mi Pani zrobi?

- Zobaczy Pan – przejechałam dłońmi po jego idealnym ciele. Zniżyłam się. Długo nie musiałam czekać, żeby był pobudzony. Tym razem to ja przejęłam kontrole. Byłam ty faktem zadowolona. Między tym naszym miłosnym uniesieniu, całowaliśmy się, ale nie pozwoliłam mu się dotknąć.

- Kochanie … - wydyszał.

- Tak?

- Przysięgam, że .. będę .. już grzeczny … tylko …

- Przysięgasz?

- Tak .. - zastanawiałam się przez chwilę. Chociaż można powiedzieć, że w tej sytuacji w ogóle nie myślałam.

- Chodź – od razu do mnie przylgnął i objął rękami plecy. Całował na zmianę moje piersi, mostek i szyję. Po wszystkim, wtuliłam się w niego – Teraz już wiesz, że jestem do tego zdolna.

- O tak – jego oddech wracał do normy.

- I pamiętaj co mi obiecałeś.

- Pamiętam, skarbie – pocałował mnie w skroń i objął ramieniem – Ale kara bardzo mi się podobała.

- Nie wątpię.

- A ja myślałem, że jesteś taka … nieśmiała.

- Bo jestem.

- Właśnie widzę – zaśmiał się.

- Oj daj spokój. Ty też jesteś.

- Nie przy Tobie – pocałował mnie. Spojrzałam na zegarek.

- Już 1 – powiedziałam.

- Dopiero? - zdziwił się – Mamy przed sobą całą noc.

- Nie jesteś jeszcze zmęczony?

- Ani trochę – więc … ta noc trwała aż do 4 nad ranem. Usnęliśmy wtuleni w siebie. Przebudziłam się, ale nie miałam ochoty otwierać oczów. Było mi bardzo miło tak leżeć wtuloną w Michaela. Poczułam dotyk na policzku i powoli otworzyłam oczy – Nie chciałem Cię obudzić – powiedział delikatnie i się do mnie uśmiechał.

- Nie obudziłeś. Nie spałam już – dotknęłam jego dłoni, która spoczywała na moim policzku.

- Jak się czujesz?

- Wspaniale, a która tak w ogóle jest godzina?

- 11.

- Co?

- Przecież nigdzie nam się nie spieszy – pocałował mnie w czubek nosa.

- Też racja. Pójdę wziąć prysznic, a ty zamów śniadanie … to znaczy .. drugie śniadanie – wyszłam z łóżka. Spojrzałam jeszcze na Michaela. Uśmiechał się – A co to się stało, że pozwalasz mi paradować nago?

- Bo nie ma tutaj Jerma, a ja się dziwę, że się mnie nie krępujesz.

- Chyba nie mam już co przed Tobą ukryć – puściłam mu oczko i zniknęłam w łazience. Wzięłam prysznic. Zastanawiałam się, czy Mike do mnie dołączy, ale nie zrobił tego. Owinęłam się ręcznikiem i wyszłam z kabiny. Nagle zrobiło mi się słabo, ale zdążyłam się złapać umywalki, tłukąc przy okazji jeden ze świeczników. Narobił mnóstwo hałasu upadając na kafelki i rozbijając się na kawałki.

- Rose? - od razu usłyszałam głos Michaela. Po chwili był już w łazience – Co się stało? - podszedł do mnie.

- Nic takiego … zrobiło mi się trochę słabo – wziął mnie na ręce i położył na łóżku.

- Może wezwę lekarza? - zapytał z troską w głosie i usiadł przy mnie.

- Nie trzeba. Już mi lepiej – patrzył się na mnie ze zmartwieniem. Ktoś zapukał do drzwi.

- Nasze śniadanie – poszedł otworzyć i wrócił z tacą jedzenia. Postawił na stoliku – Idziemy jeść? - zapytał.

- Za chwilę, ale Ty możesz zacząć.

- Nie .. zaczekam na Ciebie.

- Dasz mi wody?

- Oczywiście – nalał do szklanki wody i mi dał – Proszę – wzięłam dość duży łyk – Lepiej?

- Tak .. dziękuje – oddałam mu szklankę, żeby odstawił. Nie miałam pojęcia, dlaczego tak źle się poczułam.

- Wezmę szybko prysznic i zaraz wracam, dobrze?

- Tak .. idź – uśmiechnęłam się. Przez ten czas, gdy Go nie było w pokoju, wolałam nie ryzykować i zostać w łóżku. Jak zawsze szybko wrócił, częściowo ubrany.

- Jak się czujesz? - usiadł na tym samym miejscu.

- Już dobrze … możemy iść jeść – powoli wstałam. Mike stał blisko w razie czego, gdyby musiał mnie łapać. Usiedliśmy przy stoliku i zaczęliśmy jeść.

- Może to z wczorajszych emocji – powiedział.

- Wszystko jest możliwe, ale myślałam, że dołączysz do mnie pod prysznicem.

- Musisz odpocząć, skarbie – pocałował mnie w policzek i dalej jadł. Skończył pierwszy i wziął do rąk dzisiejsza gazetę.

- Co piszą? - zapytałam między kęsami. Nie odpowiedział, tylko wpatrywał się w pierwszą stronę – Mike? - podniósł na mnie wzrok – Stało się coś? - spojrzał na gazetę i znowu na mnie. Nie wytrzymałam tej niewiedzy i wyrwałam mu gazetę z dłoni. Doznałam szoku. Na pierwszej stronie było nasze zdjęcie z restauracji jak się pocałowaliśmy, a trochę mniejsze jak wychodzimy. Nagłówek brzmiał: ''Czy to jest nowa dziewczyna gwiazdora?'' Nie czytałam co pisali. Odłożyłam gazetę. Mike wyglądał na przybitego.

- Przepraszam – powiedział ledwo słyszalnie.

- Za co?

- Przeze mnie … wiedzą jak wyglądasz.

- To nie jest twoja wina. Zdawaliśmy sobie sprawę, że prędzej, czy później to się wyda. I tak jakimś cudem dopiero teraz się dowiedzieli.

- Gdybym nie powiedział, że kogoś mam w tym wywiadzie …

- Przestań już! - potrząsnęłam nim – Mam ich gdzieś.

- Dobrze, że pod hotelem ich nie ma, ale z czasem to się zmieni. Będą znali każdy nach ruch.

- Coś wymyślimy – przytuliłam Go. Od razu straciłam apetyt. Siedzieliśmy jakiś czas tak przytuleni. Ciszę przerwał Mike.

- Chce powiedzieć dzisiaj twoim rodzicom o co tak naprawdę chodziło, gdy Cie poznałem.

- Co? Po co chcesz to zrobić? - odsunęłam się trochę od niego i spojrzałam.

- Wolę, żeby dowiedzieli się prawdy ode mnie niż kłamstw od Josepha. On będzie kłamał, a tak to usłyszą prawdę.

- Nie podoba mi się ten pomysł.

- Muszę to zrobić. Joseph wrócił i nic Go nie powstrzyma przed wyjawieniem tego. Mam nadzieję, że zrozumieją.

- Oby – bałam się tej rozmowy. Wiedziałam jaki jest mój ojciec. Do domu pojechaliśmy o 14. Wtedy tata na pewno będzie w domu – Jesteś tego pewien? - zapytałam, gdy siedzieliśmy jeszcze w samochodzie.

- A widzisz inne wyjście? Zanim tam wejdziemy .. muszę Ci coś wyznać – odwrócił się w moją stronę – Ja … ja wiedziałem od początku po co chcę się z Tobą umówić – spuścił głowę – Joseph mi wyjaśnij co mam z Tobą zrobić, ale, gdy Cię poznałem … nie mogłem tego zrobić bo się w Tobie zakochałem … z drugiej strony ciesze się, że kazał mi się z Tobą umówić – słuchałam Go uważnie i nie byłam wcale zaskoczona – Powiesz coś?

- A co mam powiedzieć? Myślisz, że o tym nie wiedziałam? Ale to nie ma już znaczenia. Ważne, że tego nie zrobiłeś.

- Chciałbym, żeby twoi rodzice byli tacy wyrozumiali – weszliśmy do domu. Ojciec jak zawsze był w salonie i czytał gazetę. Mamy nie widziałam.

- Cześć tato – przywitałam się.

- Nareszcie jesteście. Widzieliście dzisiejsza gazetę?

- Tak.

- Co teraz zrobicie?

- Nic … będziemy żyć dalej. Na razie nikt nas nie gonił.

- Jest Pani Baker? - zapytał się Mike.

- Tak. Zaraz przyjdzie, a coś się stało?

- Muszę z Państwem porozmawiać.

- Siadajcie – usiedliśmy na kanapie. Mike się stresował. Ja zresztą też. Po chwili weszła moja mama i usiadła w fotelu – Możesz zaczynać – złapałam Go za dłoń, żeby dodać mu otuchy.

- Pamięta Pan naszą rozmowę, gdy chciałem poznać Rose, prawda?

- Tak .. dużo Ci o niej mówiłem i koniecznie chciałeś ją poznać – tata spojrzał się na mnie z uśmiechem.

- Bo … bo to nie był mój pomysł, tylko … Josepha. Zanim Państwo coś powiedzą, proszę, żebym mógł dokończyć – kiwnęli głową – Joseph przez siedem ostatnich lat kazał mi … umawiać się z dziewczynami, które On wskaże i rozkochiwać w sobie, a potem rzucać. Chodziło mu o pieniądze. Z Rose kazał mi postąpić tak samo, dlatego poprosiłem, żeby Pan nas umówił. Ale to nie wszystko. Chciał posunąć się dalej … miałem się ożenić z Rose. Wiem co teraz Pan sobie o mnie myśli, ale …

- Chciałeś wykorzystać moją córkę?! A ja głupi myślałem, że naprawdę chciałeś ją poznać.

- Nie .. to był jego pomysł, ale nie żałuje. Po naszym pierwszym spotkaniu … powiedziałem mu, że tego nie zrobię, dlatego mnie pobił. Nie mogłem tego zrobić bo … od razu się zakochałem w Rose. Pewnie mi Pan nie wierzy, ale jestem szczery. Naprawdę ją kocham i jest dla mnie najważniejsza – tata wstał i podszedł do barku z alkoholem. Nalał sobie drinka.

- Ile było tych dziewczyn? - zapytał. Zdziwił mnie jego spokój.

- Dużo .. bardzo dużo i wstydzę się tego.

- Słusznie. Pewnie nie zajęło Ci dużo czasu, żeby rozkochać w sobie każdą z tych dziewczyn, ale moja córka okazała się trudniejszym zadaniem, co?!

- Nie … mówię prawdę … zanim ją zobaczyłem, to chciałem .. miałem zamiar postąpić z nią tak samo jak z poprzednimi, ale po spotkaniu … wszystko się zmieniło. Chciałem, żeby mnie polubiła bo zależało mi na niej i nadal tak jest.

- Wiedziałaś o tym? - zwrócił się do mnie tata.

- Nie od razu, ale potem się przyznał. To nie ma teraz znaczenia. Kochamy się.

- Owszem ma! Jak możesz mu wierzyć?! Skąd wiesz, że nadal nie chcę Cię wykorzystać?!

- Bo Go znam – milczał i nas obserwował.

- Wyjdź – powiedział w stronę Michaela – Opuść mój dom – Mike wstał.

- Nie! - zrobiłam to samo i zatrzymałam Go.

- Nie jest Ciebie wart!

- Nic o nim nie wiesz!

- Nie chcę Go w moim domu! Myliłem się co do niego! Gdybym wiedział co planuję ze swoim tatuśkiem, to nigdy bym nie dopuścił do waszego spotkania!

- To nie był mój plan. Nigdy nie chciałem łamać serca dziewczynom.

- A jednak nie protestowałeś, gdy Ci kazał!

- Pan Go nie zna i nie wie do czego jest zdolny.

- Nie obchodzi mnie to! Jesteś dorosły i sam decydujesz o swoim życiu! Wynoś się! Mówię po raz ostatni!

- Idę z Tobą – powiedziałam do Michaela i razem skierowaliśmy się do wyjścia.

- Nigdzie nie pójdziesz! - złapał mnie za ramię.

- Jeżeli Mike idzie, to ja też! - wyszarpnęłam się z jego uścisku i wyszliśmy z domu. Mike był strasznie smutny. Wsiedliśmy do samochodu.

- Spodziewałem się takiego potraktowania. Wcale mu się nie dziwię – powiedział smutno.

- Ale powinien Cię zrozumieć tak jak ja.

- Jesteś jego córką i się o Ciebie troszczy. To jest normalne. Nie chcę, żebyś przeze mnie była z nim skłócona.

- Za późno. Nie będzie mi mówił z kim mam być. Pojedźmy może do Sally.

- Ok – po paru minutach byliśmy u Sally. Zaskoczył ją nasz widok. Mike był ciągle smutny i Sally też to zauważyła.

- Miło mi, że w końcu raczyliście mnie odwiedzić – wpuściła nas do środka – Siadajcie sobie, a ja zrobię herbatę – po paru minutach wróciła z trzema kubkami herbaty – No to co tam u was słychać?

- Do tej pory było dobrze, ale dzisiaj Mike powiedział moim rodzicom o tym całym planie, który wymyślił Joseph wobec mnie.

- Nie muszę się pytać reakcji twojego ojca.

- On nic nie rozumie.

- My patrzymy na to inaczej. Po co w ogóle im to powiedziałeś?

- Lepiej, żeby dowiedział się od Josepha?

- Też prawda, ale niby, dlaczego miałby powiedzieć?

- Bo nic nie idzie po jego myśli – wstał i podszedł do okna.

- Możecie u mnie zostać jeżeli chcecie – zaproponowała mi Sally.

- Dzięki … może skorzystamy.

- Widziałam was w gazecie – uśmiechnęła się – Ładnie wyszliście.

- Nawet nie wiedzieliśmy, że tam będą. Ciekawe kiedy będą mnie śledzić.

- Może w ogóle. Wstawiłam obiad. Pójdę sprawdzić.

- Pomóc Ci?

- Nie. Wystarczy zestawić z kuchenki. Zaraz wracam – poszła do kuchni. Mike nadal stał przy oknie i się nie odzywał. Podeszłam do niego i objęłam od tyłu na tyle ile byłam w stanie.

- Sally zaproponowała, żebyśmy zostali na noc.

- Jeżeli chcesz wciąż ze mną być to możemy zostać.

- Nie wygaduj głupstw – stanęło na tym, ze zostaliśmy u Sally. Nie miałam ochoty wracać do domu. Ojciec próbował by mnie nastawić przeciwko Michaelowi. Nie uda mu się to. Jestem pewna jego uczuć i wiem, że jest szczery. Miałam nadzieję, że kiedyś mu przejdzie i będzie jak dawniej.

*************************************************************************************************

Mam nadzieję, że podoba Wam się jak załatwiłam sprawę z tą dziewczyną. Powiem Wam, że nie mogłabym napisać inaczej.